Personal Branding en waarom je dit wilt?

personal brandingIn het kader van personal branding zeggen sommige dat een persoon geen merk kan zijn en een merk dat een persoon is, niet persoonlijk is.

Hoe je het ook noemt, het helpt als je een helder en consistente persoonlijke profiel hebt op het internet.. Als je van baan moet veranderen of een nieuwe klant of project wilt aantrekken dan helpt het om een goed online profiel te hebben, maar personal branding kan ook helpen als je wilt blijven bij je huidige bedrijf.

Het creëren van een eigen merk gaat niet alleen over jezelf presenteren, het gaat over groeien, het vinden van je pad en (online) identiteit, je aansluiten of zelf creëren van gemeenschappen, en het creëren en delen van kennis.

In het kort, jouw persoonlijke merk gaat over je persoonlijke groei.

Ok, zo hoe doe je dat?

Om te beginnen, doe een Internet zoekopdracht naar jouw merk, dit zal waarschijnlijk je naam zijn. Kijk wat de resultaten zijn, en of je er blij mee bent. De kans is groot dat als je een Twitter of LinkedIn account hebt je al een aardige “zoek” aanwezigheid hebt, ofwel je hebt al een persoonlijk merk. Maak een inventarisatie en verander vervolgens wat je wilt veranderen.

1) Blijf jezelf

Jij bent het merk. Tenzij je een handige oplichter , een toegewijde geheim agent, een gluiperige spion of een compulsieve acteur bent heb je geen keuze dan om jezelf te zijn. Het is de meest makelijke rol om te spelen. Het voorkomt bijvoorbeeld dat je verhalen moet onthouden die misschien naar boven komen tijdens een gesprek. Als er zaken zijn over jezelf die je moet verbeteren, verbeter ze dan. Ga studeren, doe een cursus of training.

2) Definieer je stijl

Kies hoe je jezelf wilt presenteren en hoe je hiermee om wilt gaan ( wees authentiek, punt 1) 
Ben je een freelancer dan zal de presentatie wat uitgebreider zijn dan wanneer je besluit om bij die ene baan te blijven die naar je zin is.

3) Wees Consistent

Schrijf je diverse profielen zo dat ze allemaal is de basis hetzelfde zijn. Gebruik zoveel mogelijk dezelfde avatar ( profiel foto)

4) Bouw je eigen merk

Afhankelijk van het niveau van jouw branding die je kiest kun je nu beginnen met het bouwen van je merk door deze beschikbare tools;

  • Schrijf een blog
  • Groei je Twitter achterban
  • Groei je LinkedIn netwerk
  • Deel je kennis via de aangewezen netwerken (i.e. Github)
  • Plaats berichten op andere blogs
  • Contacteer met mensen met invloed

Dit zijn paar een paar punten om je op weg te helpen Google kan je verder helpen

Jouw Werkgever en Personal Branding

Werkgevers kunnen baat hebben bij medewerkers met een sterke persoonlijke merk. Het bedrijfsmerk kan verbeteren door middel van invloedrijke medewerkers, deskundigen of leiders op hun vakgebied. En wanneer deze medewerkers goed behandeld worden dan willen ze niet eens meer van baan veranderen, het kan een win/win situatie zijn.

Eigenlijk is er geen reden waarom je niet wat tijd zou besteden aan je persoonlijke merk, of je online voorkomen.
Laten we wel zijn, iedereen kan Google gebruiken, en zou het niet mooi zijn dat wanneer ze dat doen, ze precies vinden wat jij wilt dat ze vinden.

Wat doe jij voor je personal branding?

Een Sociale Filosofie

Een Sociale FilosofieGrote veranderingen vragen om grote aanpassingen.

Samenwonen, een baby krijgen, een nieuwe baan of een bedrijf beginnen, er achter komen dat de aarde rond is. Dit alles vraagt veel van een mens. Deze veranderingen gaan niet vanzelf, we moeten onze manier van denken aanpassen, ons gedrag, onze filosofie.
Hetzelfde geldt voor sociale media. Het veranderd de manier waarop we communiceren, de manier waarop we interactief zijn met anderen, de manier waarop wij zaken doen, dat we onze manier van denken moeten aanpassen en de sociale filosofie moeten toepassen.

Gisteren

Wij (mijn vrouw en ik) kochten onze eerste pc in ’96 om te e-mailen met vrienden in de VS. We hadden een CompuServe account…, het was geweldig. Even daarvoor had mijn broer al een internet connectie. Ik deed mijn eerst Yahoo! search en kwam op een website uit Japan. Ik wist niet wat ik mee maakte.
Toen had ik nog geen idee hoe dit fenomeen ons leven zou vormen in het decennium wat volgde. We gingen op wereldreis en hadden een Xoops website zodat familie en vrienden ons konden volgen. Het was soms lastig om een internet café te vinden, of de foto’s van onze digitale camera te halen, of om de website bij te werken (in 2003 had ik nog geen idee dat blogs bestonden, maar ik had er wel eentje).

Nu is het alom vertegenwoordigd

Natuurlijk, mensen zijn altijd al sociaal geweest, het zit in onze natuur. Het is noodzakelijk dat we ergens bij horen, we moeten onze verhalen en avonturen delen op elke mogelijke manier.
Wij hebben spraak uitgevonden om dit te doen en plaatjes uitgevonden om onze bedoelingen te illustreren om dit uiteindelijk te bewaren voor het nageslacht.
Schrift, boeken, drukpers, computers, het Internet en nu sociale media.

En eigenlijk is daarmee de cirkel rond.

Vandaag

We hebben eindelijk een manier gevonden om alles op te schrijven en beelden van alles wat we zien op te slaan. We kunnen dit met iedereen delen, opslaan en zo lang bewaren dat er straks niemand meer is om het te lezen.
Het veranderd alles, niet alleen de manier waarop het een bepaald proces of productie of zelfs een revolutie versnelt. Nee, de veranderingen die nu gaande zijn zo diepgaand voor de mensheid dat de meeste zich dit nog niet eens realiseren.

Het klinkt dwaas, maar ik kan nu zien wat een vriend van mij, die ik nog nooit in het echt ontmoet heb als avondeten had aan de andere kant van de wereld op het moment dat hij het aan het eten is, en het zag er nog goed uit ook.

Denk daar maar eens over na.

De sociale filosofie

Het is niet een of ander TV netwerk die allerlei satellieten gebruiken om jou dingen te laten uit een ander land. Het gaat om jou en mij en die man die een jonge vrouw filmt die sterft door een politiekogel tijdens een protest.
Het heeft een beweging ontketend zo groot dat tirannen omvallen, het laat de geboorte van een klein jongetje zien omdat zijn vader zo trots is dat hij het wil delen met al zijn Facebook vrienden.

En het gebeurd allemaal razendsnel. Facebook bestaat nog niet eens 10 jaar en het is onmogelijk om te bedenken dat het er niet meer zou zijn, om wat voor reden dan ook. Ik weet dat we allemaal een haat/liefde verhouding met Facebook hebben en sommige weigeren pertinent om het te gebruiken (en dat is OK).

Maar je kunt er niet omheen, overal zie je het en hoor je mensen erover praten, je moet je nog steeds verantwoorden waarom je Facebook niet gebruikt, net als een vegetariër zich altijd moet verantwoorden waarom hij geen vlees eet.

Nu ter zake

Excuses voor de uitgebreide omschrijving, maar dat is precies mijn punt. We moeten af en toe een stap terug nemen, adem halen en om ons heen kijken en genieten van de omgeving
We worden naar binnen gezogen in deze maalstroom van technologie en ontwikkelingen. We kopen van alles en we sluiten ons aan en zijn het altijd eens met de contract voorwaarden.
Maar als je dus comfortabel 10 km hoog in een vliegtuig zit en je logt in via de Wi-Fi om in te checken op Foursquare terwijl je op Facebook en Twitter een foto deelt van je warme maaltijd met een apparaat waarmee je vroeger het hele ruimte programma kon runnen, denk dan nog eens na wat je net deed.

Net als stromend water, brood of het leven in het algemeen nemen dingen vaak voor lief. Vooral wanneer ze zo pijnloos je dagelijkse routine binnen dringen.

Maar, er is niks gewoons aan. Sterker nog, ik geloof dat we juist nu in een buitengewone tijd leven…we zijn alleen te druk bezig om onze status bij te werken om het te zien.

Hoe krijg je de tegenstribbelaars aan boord

Hoe krijgen we diegene die actief tegenstribbelen aan boord?

Er zijn heel veel mensen die gewoon hun werk doen. Niet meer, niet minder. Zij arriveren op het werk, doen wat er gedaan moet worden en vertrekken. En daar is niets mis mee.

Maar, het idee voor social business is dat iedereen erbij betrokken wordt (of betrokken moet worden). Dat de basis filosofie van het bedrijf veranderd, zelfs de manier waarop medewerkers worden geëvalueerd veranderd. Dit betekend dat we medewerkers evalueren op het niveau van betrokkenheid, contact met anderen, de content die gecreëerd en gedeeld wordt. Of zelfs de hoeveelheid vind ik leuks die ze hebben gekregen het afgelopen jaar.

En hoe zit het dan met degene die dat niet willen, die geen Facebook of Twitter account hebben, degene die helemaal niet in social media geloven, die echt niet mee willen doen?

Count Schnauzer is Reluctant
“Count Schnauzer is Reluctant” by spinnerdisc

Weerstand of Onwilligheid

Ik heb een artikel geschreven over converting the unconvertible, maar dat ging over mensen die gewoon onwillig waren, of het niet helemaal snapte maar nog bereid waren om te luisteren. Nu hebben we het over mensen die volledig anti zijn.

Het gaat verder dan social media marketing handleidingen want daar focus je op degene die wel contact hebben, niet op degene die dat weigeren en helemaal niet willen socialiseren. Het is ook wat meer dan reguliere change management omdat een verandering van gedrag nodig is in plaats van alleen organisatorisch. Zelfs personeelszaken raakt verdwaalt hier omdat het voor hun meestal gaat om procedures, formulieren en werving.

Ik moet toegeven, toen ik begon met dit artikel was ik een beetje uit het veld geslagen. Ik kon niet meteen bedenken hoe we hiermee verder moesten.

Vraag het aan Google +

Ik besloot om de vraag te stellen in mijn onlangs ontdekte social business community bij Goolge+ (gecreëerd en bijgehouden door Paul Simbeck-Hamson) en kwam tot de volgende conclusie:

Persoonlijk hou ik niet zo van peer pressure. Ik zou niet die met een hoge score belonen en degene met een lage score straffen. Hierdoor krijg je wrijving en verdeling, onze doelstelling is om juist het tegenovergestelde te bereiken.

We moeten de veranderingen implementeren zonder te opdringerig te zijn. Biedt ze de voordelen aan,vraag wat hun problemen zijn en help ze om hun doelen te bereiken met zo min mogelijke moeite. .

Creëer een omgeving waarin twijfelaars de tijd krijgen om te observeren voor ze er bij te betrekken.