This post is also available in: Engels
De discussie is niet alleen meer gebaseerd op een enkele platform of service. Inmiddels dekt het je hele digitale leven en niet alleen op het internet. Je moet waakzaam zijn!
We hebben nog steeds privacy. Je kunt alleen niet meer aannemen dat dingen zijn zoals je denkt dat ze zijn.
Het is naïef om te denken dat je e-mail privé is of dat je status updates alleen gezien wordt door je vrienden.
Het is op een pijnlijke manier duidelijk gemaakt toen een Amerikaanse rechter een groep vrouwen had bevolen om hun wachtwoorden van Facebook, e-mail en andere social media accounts te overhandigen.
En zij waren niet eens de gene tegen wie een proces was aangespannen. Het omgekeerde is waar, de groep vrouwen had een proces aangespannen tegen hun medewerker vanwege seksuele intimidatie.
Het artikel op Naked Security (in het Engels) gaat verder met uitleggen dat de gedaagde gevraagd had om de toegang en deze dus ook gekregen had. Er zal een bemiddelaar worden aangesteld om ervoor te zorgen dat alles goed en discreet verloopt maar toch, het is mogelijk dat wat er geschreven is verkeerd opgevat wordt of verdraaid wordt om de eisende partij in het diskrediet te brengen. Hun eigen updates en e-mails worden tegen hun gebruikt.
De deksel is van de beerput.., en deze is onmeetbaar diep.
Bewustzijn
Ik heb het sociale media beleid geschreven voor het bedrijf waarvoor ik nu werk. Het hoofddoel was om mensen bewust te maken van de valkuilen van sociale media. We hebben als doel om de online reputatie van het bedrijf te beschermen en daarmee de reputatie van de individu.
In principe is de makkelijkste regel; wanneer je twijfelt, plaats het niet.
Het Internet staat bol met fouten gemaakt door mensen die niet genoeg na dachten over dingen die ze plaatsten, of het nu om tekst of een foto gaat. Voor bedrijven kan het serieuze financiële schade toebrengen, voor individuen kan het je leven ruïneren.
Dus, hebben we nu nog privacy of niet?
Ja, natuurlijk heb je nog privacy.
In 2011 zag ik bij TEDxBrussel een presentatie van Hasan Elahi over privacy. Hij was ten onrechte op de terrorist watch list (de zwarte lijst) geplaatst door de FBI, en werd hij gedwongen om zijn privacy op te geven (bekijk de presentatie onderaan dit artikel voor het hele verhaal).
Hij had zelfs een website gebouwd die hem volgde zodat de FBI kon weten waar hij was en wat hij aan het doen was. Op een gegeven moment zegt hij dat hoe meer je deelt hoe meer privacy je hebt.
Ik leef een behoorlijke anonieme en privé leven. Je weet vrij weinig over mijn persoonlijke leven.
Hier kort mijn idee hier over:
Tijdens een bijeenkomst of een verjaardag deel je niet elke gedachten die in je op komt. Je moet direct verantwoording afleggen aan de groep en de meeste denken er wel twee keer over na voordat ze een mening geven. Op het Net lijkt het wel of deze directe verantwoording verloren is gegaan en mensen plaatsen elke gedachten die in hun op komt. Maar de verantwoording is er nog steeds en wordt soms versterkt op een onvoorspelbare en destructieve manier.
Vertel niet alles
Deel wat je wilt delen maar deel alleen de dingen die je kunt verdedigen wanneer je er op wordt aangesproken. Of dat nu in de rechtbank is, bij een sollicitatie gesprek of tijdens het diner zondagavond met je echtgenoot.
Als je wilt dat iets privé blijft, dan moet je het niet delen.
En zorg ervoor dat het spoor van de dingen die wel geregisterd worden (zoals je credit card) niet iets laat zien wat je niet wilt.
Als je aanvaard dat alles is gedeeld en toegankelijk is dan kun je dienovereenkomstig handelen.
[youtube_sc url=”qdBSY55sruI”]
